Ur. 4 kwietnia 1913 w Petersburgu – zm. 24 lutego 1980. Coetus 1932. Absolwent Korpusu Kadetów w Chełmie 1931. Student Politechniki Warszawskiej. Do Sarmatii został wprowadzony przez filistrów petersburskich. Inżynier chemik od 1936. Po wojnie obronnej 1939 we Francji, skąd przez Hiszpanię wrócił do kraju i od 1940 roku działał w wywiadzie AK pod pseudonimem „Prus”. Uczestniczył m.in. w akcji rozpracowania produkcji rakiet V2.
Po wojnie dyrektor i dyrektor techniczny Walcowni Metali Nieżelaznych w Dziedzicach w latach 1945-48. Szykanowany w okresie stalinowskim, osadzony na kilka miesięcy w areszcie śledczym. Od 1948 zatrudniony w branży kablowej m.in. jako Główny Technolog Zjednoczenia, a następnie Centralnego Zarządu Przemysłu Kablowego, Naczelny Dyrektor Centralnego Biura Przemysłu Kablowego w Ożarowie pod Warszawą w latach 1957-63. W latach 1963-79 pracował w Instytucie Łączności, m.in. jako samodzielny pracownik naukowo-badawczy (docent mgr inż.).